Engels / English

Onkruid en wilde planten in de tuin.

Wat is onkruid? Daar vallen de wilde planten onder, waar je last van hebt. Vaak laat ik wat staan op de plekjes, waar ze niet lastig zijn voor andere planten. Ook van deze planten kan ik genieten. Er zijn veel soorten, die heel geliefd zijn bij insecten. Brandnetel is een waardplant van verschillende rupsen van prachtige vlinders. 
Een aantal heeft z'n plekje in de tuin en staat vermeld bij de zomerbloeiers. Soms was het lastig voor me om te kiezen op welke pagina ik ze zou plaatsen. 

Ze staan alfabetisch op de Latijnse naam.

Look-zonder-look (Alliaria petiolata of Alliaria officinalis). fam. kruisbloemigen.(Brassicaceae). Als je een blad kneust, ruik je heel duidelijk een knoflookgeur, terwijl het geen familie van knoflook is. (door de stof glucoside sinigrine) Een goed gekozen naam dus. De bloemen worden door bijen en zweefvliegen bezocht. Je ziet hem veel langs de rand van het bos. In mijn tuin voelt hij zich goed thuis. Op een paar plekken mag hij blijven staan. Het is de waardplant van de rups van het oranjetipje.  Bloeitijd: april- juni. Een of tweejarig.

Alseambrosia (Ambrosia artemisiifolia). Familie composieten  (Asteraceae).     Zon, matig voedselrijke tot voedselrijke grond. Bloeitijd: IX - X. Een eenjarige plant niet inheemse plant in Nederland. De plant is eenslachtig. Het is een belangrijke veroorzaker van hooikoorts. Omdat hij laat bloeit, wordt de periode, waarin men last heeft, ook verlengd. Er zijn twee andere soorten. Namelijk zandambrosia (Ambrosia psilostachya en driedelige ambrosia (Ambrosia trifida) Er wordt aangeraden om de plant voordat hij zaad gaat vormen uit de tuin te verwijderen.  Als vrucht hebben ze nootjes. Die zitten ook in vogelvoer. Hoogstwaarschijnlijk is de plant zo in onze tuin terechtgekomen.  Hoogte 20-150 cm. Inheems in Noord Amerika (ragweed).   Foto 8-9-2010.

Madeliefje (Bellis perennis). Familie composieten.(Asteraceae).    In de tuin zie je ze eigenlijk alleen in het grasveld. De lage bladrozetten ontkomen aan de grasmaaier. Witte bloempjes. Madeliefjes planten zich ook voort door zijscheuten uit de oksels van bladrozetten. Inheems in Europa en Zuidwest-Azië, maar komt nu ook in Amerika voor.

Haagwinde (Calystegia sepium). Windefamilie (Convolvulaceae).  Bloeitijd: Vl-lX. Hij woekert en slingert zich overal door heen.  Zijn bloemen zijn zo mooi. Dus zo hier en daar krijgt hij toch een kans. Maar op de meeste plaatsen haal ik hem weg. Hij kan zelfs een hoogte van 3 meter bereiken. De plant vormt ondergrondse wortelstokken en is daarom moeilijk te verwijderen. Hij houdt van vochtige grond en groeit naar de zon toe. Een soort met een subcosmopolitan distributie.

Bosveldkers (Cardamine flexuosa). Kruisbloemenfamilie (Cruciferae of Brassicaceae). Eénjarig. Bloeitijd  IV-VIII.   Het is een plant met een bladrozet, geveerde bladeren en kleine witte bloemetjes. De vruchten zijn rechtopstaande hauwen.  Lijkt op Kleine veldkers ( Cardamine hirsuta). Verschillen zijn o.a. de grof gekartelde slippen van de bovenste stengelbladeren en de niet of weinig boven de bloemen uitstekende vruchten. Houdt van natte, voedselrijke grond. In mijn tuin groeit hij bij de planten in bloempotten en op niet dicht begroeide plaatsen. Andere planten hebben er weinig last van.  Hoogte 5-40 cm. Foto's 12-4-2012.  Europa, Azië, Noord-Amerika.

Stinkende Gouwe (Chelidonium majus). Papaverfamilie.(Papaveraceae)                  Een oranjegeel melksap bevat alkaloïeden. Het werd gebruikt tegen wratten. (Bij mij was het geen succes) Tegenwoordig wordt het ook nog gebruikt in geneesmiddelen. Een overblijvende plant. De zaden hebben een mierenbroodje. Hierdoor worden ze door mieren verspreid. Onder een paar struiken mogen ze blijven staan. Daar voelen ze zich ook thuis. Op andere plaatsen haal ik ze weg. Door de dikke wortelstok is dat lastig.   Grootste deel van Europa en in Midden- en Noord-Azië.  Bloeitijd: mei-herfst.

Melganzevoet, witte ganzevoet (Chenopodium album). Onderfamilie Chenopodioideae. Amarantenfamilie (Amaranthaceae). Eénjarig. Bloeitijd VI-X. De vorm van de bladeren is variabel: Langwerpig, eivormig, ruitvormig met een gave of gekartelde rand. De bladeren zijn groen, maar door witachtige kristalen lijkt hij grijsgroen. Trossen met klein bloemen. De zaden (nootjes) bevatten olie, waardoor ze vroeger gegeten werden. Er werd ook brood van gemaakt. De bladeren smaken naar spinazie, maar bevatten meer oxaalzuur, waardoor er niet te veel gegeten kan worden.  Het groeit goed in voedselrijke grond. In onze tuin is het geen lastig onkruid. Je kunt het er makkelijk uittrekken.  Hoogte 15-150 cm. Foto's 15-8-2013, 16-8-2013.  Inheems in  Europa, Midden- Azië. Maar nu over de hele wereld.

Groot heksenkruid ( Circaea lutetiana). Teunisbloemfamilie (Onagraceae). Meerjarig. Bloeitijd IV - X. 's Winters sterft de plant tot de wortelstok af.  Kleine maar mooie witte bloemen. De vruchtjes hebben kromme haren, waardoor ze aan de vacht van dieren blijven hangen. Een bosplantje, dat ik in 2014 voor het eerst in de tuin zag onder een struik.  Hoogte 20-60 cm. Foto's 26-7-2014.  Inheems in Europa, Azië.

Canadese fijnstraal (Conyza canadensis). Familie composieten.(Asteraceae).  Talrijke kleine bloemhoofdjes, met veel lichte zaadjes, die aan de pluisjes door de wind verspreid worden. Dus ik laat ze niet staan. Hoogte tot ongeveer 1 m. Bloeitijd VII-IX. Eenjarig. Zon. Droge, matig voedselrijke tot voedselrijke grond. Inheems in Noord-Amerika. In de 17e eeuw naar Europa gebracht. Lijkt op ruige fijnstraal (Conyza bilbaoana) en hoge fijnstraal (Conyza sumatrensis). Foto's 17-7-2019, 20-7-2019.

Bergbasterdwederik (Epilobium montanum). Teunisbloemfamilie (Onagraceae). Meerjarig. Bloeitijd VI-IX. Lastig te determineren door er op lijkende Epilobium soorten.  Vooral aan randen van bossen. Vrij Algemeen in Nederland. Bij ons houden ze van potten waar de originele planten zijn verdwenen. Geen lastig onkruid. Meestal laat ik het staan. Het is makkelijk te verwijderen.   Hoogte 10-80 cm. Foto's 6-9-2023.  Inheems in  Europa, Centraal- en Oost-Azië,geïntroduceerd in Noord-Amerika, Japan en Nieuw-Zeeland.

Heermoes (Equisetum arvense).  Paardenstaartenfamilie (Equisetaceae).   Net als varens hebben paardenstaarten sporen. Geen bloeier dus. In het voorjaar zie je licht bruine stengels met bovenin sporenaren  Na ongeveer twee weken ,als deze stengels verdorren, verschijnen de infertiele (onvruchtbare) stengels. Op de knoop heb je een krans met zijtakjes. De stengel kun je bij de knoop heel makkelijk uit elkaar trekken. De plant overwintert door middel van knolletjes. Hij is giftig voor sommige planten en dieren. (b.v. grassen en paarden)  Elk jaar komen er een paar op in de tuin, maar ze zijn niet lastig. Dat komt, omdat de varens veel licht weghalen en de grond vrij droog is. Het kan wel een lastig onkruid zijn. Je moet de plantjes steeds weghalen voor ze sporen gaan vormen. Voortplanting kan ook via de wortelstokken.

Dwergholpijp (Equisetum scirpoides).       Dwergholpijp komt uit Noord Amerika. Ik zet hem op deze pagina, hoewel ik hem gekocht heb. Daar heb ik heel veel spijt van. In begin was het leuk, maar op een gegeven moment zat het hele moerasje vol. Maar ook in het rotstuintje voelde hij zich thuis. Het is moeilijk te verwijderen, omdat het makkelijk afbreekt. Ik haal het meteen weg als ik het zie. De tuincentra zouden er een duidelijke waarschuwing "woekeraar" bij moeten zetten. Zijn grote broer de Japanse holpijp (Equisetum hyemale Japonica) (80-100 cm) hield zich rustiger en bleef bij de vijver, maar begint ook te woekeren. Japanse holpijp (Equisetum hyemale Japonica).

Gewone hennepnetel (Galeopsis tetrahit). Lipbloemenfamilie (Lamiaceae, Labiatae).  Bloeitijd: VII-X.De bloemen zijn lichtpaars of wit en hebben donkere vlekjes. De stengel is ruw behaard. De bladeren lijken op die van een brandnetel.  Op vochtige tot vrij droge, stikstofrijke grond. In bossen, langs wegen en waterkanten, maar ook in graanakkers. (waar de boeren niet blij mee zijn.) Zon, halfschaduw. Gaasvliegen schijnen er graag hun eitjes op te leggen. Inheems in Europa en Azië. Maar vanaf 1800 ook in Noord-Amerika.

Kleefkruid (Galium aparine) Sterbladigenfamilie (Rubiaceae).  Kleine witte bloemetjes. (2 mm) De vruchtjes hebben net als de plant stekeltjes (haartjes met een haakje). De vruchtjes blijven daar door aan de vacht van dieren hangen en worden zo verspreid.  De plant groeit overal tussen door. De haakjes op de vierkante stengel en blaadjes hechten zich aan andere planten. Daardoor groeit de slappe plant toch omhoog. Ik trek het zo veel mogelijk weg.  Zowel zon als schaduw. De plant houdt van voedselrijke, vochtige grond.  Inheems in Noord-Amerika en Eurazië.

Roberskruid (Geranium robertianum). Ooievaarsbekfamilie (Geraniaceae). Bloeitijd V-IX.  Een- of tweejarig. Een leuk plantje wat behoorlijk kan uitgroeien. Je trekt hem makkelijk uit de grond. Op een paar plekken blijft hij staan. Hij houdt van schaduwrijke plekken. Op een droge plaats verkleuren de bladeren in de herfst rood. De naam kan afkomstig zijn van de heilige Robert of Ruprecht de aartsbischop van Salzburg uit de 7e eeuw. Duits: Ruprechts-Storchschnabel. Heel vroeger werd het als bloedstelpend middel gebruikt.  Inheems in Europa, Azië, Noord Amerika Noord Afrika.

Geel nagelkruid, gewoon nagelkruid (Geum urbanum). Rozenfamilie (Rosaceae). Normale liefst stikstofrijke grond. Hoogte 30-60 cm. Bloeitijd: V-VIII. Overblijvend. De vruchten hebben haakvormige uiteinden, waardoor ze aan de vacht van dieren blijven haken. Daardoor worden ze makkelijk verspreid. In onze tuin is het geen lastige plant.  De wortel ruikt naar kruidnagel. De wortel bevat eugenol. Dat is een desinfecterende stof. Vroeger werden ze gedroogd en gebruikt om vliegen te verdrijven, maar ook om de smaak van het bier te verbeteren. Verder bevat de plant etherische oliën en looi en bitterstoffen. Ook werd de plant (wortel) vroeger gebruikt om boze geesten te verdrijven. Grote delen van Europa en Noord Afrika langs de Middellandse Zee.

Hondsdraf (Glechoma hederacea) Lipbloemenfamilie (Lamiaceae, Labiatae)  Bloeitijd V-VI. Een kruipende plant, die bij de knopen wortelt. In mijn tuin is het een van de lastigste onkruiden. Zo nu en dan probeer ik het meeste weg te halen. Bij brandnetelprikken kun je de plek inwrijven met gekneusde hondsdrafbladeren. Het helpt heel goed. Vroeger werd het gebruikt in de bierbrouwerij. Nu is het vervangen door hop. Inheems in Europa and Zuidwest Azië. Hondsdraf komt nu ook in Noord Amerika voor.

Gewoon biggenkruid (Hypochaeris radicata). Composietenfamilie (Asteraceae).  Overblijvend. Bloeitijd VI-IX. Bladrozet als bij de paardenbloem. Bloemhoofdjes met gele lintbloemen (lange aan de buitenkant). Het groeit op droge tot vochtige, voedselrijke grond. Open plekken in grasland, bermen. Bij ons aan de rand van het grasveld. Zon. Zolang hij zich niet te veel vermeerdert mag hij daar blijven staan. Hoogte 15-80 cm. Foto's 6-6-2020.  Europa, Zuidwest-Azië. Nu in gematigde streken van alle werelddelen.

Klein springzaad (Impatiens parviflora). Balsemienfamilie (Balsaminaceae). Bloeitijd: VI - X. Tot 1 m. (in onze tuin veel lager) Vochtige, beschaduwde plekken. In onze tuin is dat onder de taxus. Omdat daar toch weinig groeit, mag hij daar wel staan. Als je de kleine bloemen goed bekijkt, zie je hoe mooi ze zijn. Zie foto. De rijpe zaden worden door de plant weggeschoten. Je moet dus wel oppassen, dat ze niet overal in de tuin komen te staan. Ze zijn veel makkelijker te verwijderen, dan de reuzenbalsemien. Inheems in Centraal-Azië. Maar nu ook te vinden in Europa en Noord-Amerika. Foto: 3-9-2010

Witte dovenetel (Lamium album). Familie Lipbloemigen (Lamiaceae, Labiatae).  Bloeitijd IV-XI  Overblijvend. Schaduw, halfschaduw, zonnig. De naam dovenetel natuurlijk, omdat de brandharen van brandnetel ontbreken. De zaadjes worden door mieren versleept. (mierenbroodje) Hoogte 60 cm. Aan de wortelstok krijgt hij weer nieuwe uitlopers. Europa en Azië.

Bonte gele dovenetel (Lamiastrum galeobdolon subsp. argentatum). Lipbloemenfamilie (Lamiaceae, Labiatae). Het is een ondersoort van de Bonte gele dovenetel. Argentatum wijst op het zilver op de bladeren Bloeitijd: V-VI.  Schaduw, halfschaduw. Hoogte 20-60 cm. Op die plekken is het een echte bodembedekker. Daar kan hij ook woekeren. Op een paar schaduwrijke plekken mag hij blijven, maar ik houd hem wel onder controle. Oorspronkelijk afkomstig uit Eurazië.

Paarse dovenetel (Lamium purpureum). Familie Lipbloemigen (Lamiaceae, Labiatae).  Bloeitijd III-X  Eénjarig. Halfschaduw, zon. De zaadjes worden door mieren versleept. (mierenbroodje) Hoogte 20-30 cm. Europa en Azië.  Inheems in Europa, Noord-Afrika en noordelijk Azie. Ingevoerd in met name in met name Noord-Amerika.

Akkerkool (Lapsana communis). Composietenfamilie (Asteraceae). Bloeitijd: VI-X. Eénjarig. Je ziet veel kleine bloemhoofdjes. Het is wel leuk plantje en het kan wel 120 cm hoog worden. Maar er zijn ook kleinere planten. Bij mij vooral later in het jaar. De bladeren van akkerkool kun je in salades gebruiken. De smaak schijnt nootachtig te zijn. Maar ik heb het nooit geprobeerd. Inheems in Europa, Noordwest Afrika en West Azië . Maar is nu ook te vinden in Amerika, Australië en Nieuw Zeeland.

Muurleeuwenbek  (Linaria cymbalaria / Cymbalaria muralis). Helmkruidfamilie (Scrophulariaceae). Zon, halfschaduw. Bloeitijd V-IX. Overblijvend. Ik had hem ook bij "zomerbloeiers" kunnen plaatsen.  Bij ons groeit hij langs de muur en in een pot, die aan de muur hangt. Hij komt in heel Europa in het wild voor, maar is daar verwilderd vanuit de tuinen. Inheems in het berggebied van Noord Italië en Joegoslavië. Soms wordt hij ook nog in een tuincentrum aangeboden. De plant zie je op muren en rotsen, waar hij tussen de spleten wortelt. De bloem draait als hij uitgebloeid is naar binnen. Daardoor vallen de zaden tussen de stenen. De kruipende stengel vormt weer wortels bij de knopen. Behalve Europa nu ook in Amerika, Noord Afrika, Australië, Nieuw Zeeland.

Stijve Klaverzuring (Oxalis stricta, Oxalis fontana, Oxalis europaea). Klaverzuringfamilie (Oxalidaceae). De plant verspreidt zich ook door ondergrondse uitlopers (rizomen). Overblijvend. Hoogte 10-30 cm. Bloeitijd Juni - oktober.   De bladeren lijken op die van de klaver. Als het droog of koud is, hangen de bladeren samengevouwen naar beneden. Het oxaalzuur in de bladeren voorkomt, dat er veel van gegeten wordt. Vandaar de naam "klaverzuring". Ze geven de voorkeur aan voedselrijke grond, zonnige of licht beschaduwde plaatsen.  Inheems in Noord-Amerika. Sinds 17e en 18e eeuw ook in Europa.

Smalle weegbree (Plantago lanceolata) Weegbreefamilie (Plantaginaceae).  Vaste plant. Bloeitijd IV-X. Lansetvormige bladeren in een bladrozet. De bloemen zien er uit als een bruingroene aar met ver uitstekende witte helmknoppen. Het groeit goed in voedselrijke grond. In voedselarme grond groeien ze ook, maar zijn dan kleiner. Ik heb er enkele aan de rand van het grasveld. Niet giftig. Konijnen lusten ze wel. Hoogte 5-45 cm. Foto's 10-8-2014. Inheems in Europa, maar nu wereldwijd verspreid.

Grote weegbree (Plantago major). Weegbreefamilie (Plantaginaceae). Vaste plant. Bloeitijd V - XI, Breed-elliptische of eironde bladeren in een bladrozet. De bloemen zien er uit als een groengele aar. Er zijn twee ondersoorten: Grote weegbree - Plantago major subsp. major (kleiner) en Getande weegbree - Plantago major subsp. intermedia (smallere bladeren) Bij mij in het grasveld. Door het maaien blijven ze laag. Ze kunnen er goed tegen. Als het er te veel worden , haal ik ze uit het grasveld. Dat gaat nog niet zo makkelijk. Niet giftig. Konijnen lusten ze wel. Hoogte 10 - 25 cm. Soms hoger. Foto's 18-8-2014.  Inheems in Europa, maar nu wereldwijd verspreid.

Ridderzuring (Rumex obtusifolius). Duizendknoopfamilie (Polygonaceae). Bloeitijd VI-I X. Overblijvend.  Vochtige, voedselrijke grond. Deze had ik laten staan voor de foto. Maar meestal haal ik ze toch weg. Dat gaat nog niet zo makkelijk. Dit komt door de stevige, sterk vertakte penwortels. Hoogte 80 - 150 cm.  De hoogste bladeren zijn smaller en kleiner dan de onderste. De grote, brede bladeren zijn eivormig en hebben een hartvormige voet.

Gewone vlier (Sambucus nigra). Muskuskruidfamilie (Adoxaceae), maar hij wordt ook wel geplaatst in de Kamperfoeiiefamilie (Caprifoliaceae).   Bloeitijd: V-VII. De bessen van deze struik verschijnen in september. Als kind verzamelden ik de bessen. Mijn moeder maakte er heerlijke Jam van (rijk aan vitamine C). De bessen worden ook door vogels gegeten. Zo wordt de plant verspreid. Hij verspreidt zich ook door uitlopers en afleggers.  Van het hout verwijderden we de zachte, kurkachtige kern. Zo kon je er fluitjes en blaaspijpjes van maken. Het is een makkelijke struik, die overal kan groeien. Vandaar, dat ik hem op deze bladzijde heb gezet. Hij houdt van grond met veel stikstof. Dat komt in de grond door afbrekend organisch afval als mest en vuilnis. Bij ons doet hij het goed hij bij de composthoop.  Meestal blijft het een struik. Maar onder goede omstandigheden kan hij uitgroeien tot een boom.

Knopig helmkruid (Scrophularia nodosa). Helmkruidfamilie (Scrophulariaceae). Bloeitijd VII-IX. Een vaste kruidachtige plant. Hoogte ongeveer 50-90 cm. Zo hier en daar laat ik een paar staan in de tuin. Vooral wespen en bijen zie je veel bij de onopvallende, kleine bloemen. Als je ze fotografeer en vergroot zijn ze toch wel mooi. Bij deze bloemen is de onderlip groen en de bovenste lip paars. Een horizontale "knopige" wortelstok. Vandaar de naam. De wetenschappelijke brengt 'Nodoso' heeft ook betrekking op de wortels. Het geeft de voorkeur aan vochtige en schaduwrijke plaatsen en vruchtbare grond. De plant heeft een rechtopstaande, vierkante, kale stengel met bladeren in tegengestelde posities.  Helmkruidbladwesp werd gebruikt in de geneeskunde voor de behandeling van huidklachten. Inheems Europa, tot in Centraal-Azië

Jakobskruiskruid ( Senecio jacobaea, Jacobaea vulgaris). Composietenfamilie (Compositae of Asteraceae). Bloeitijd: Vll-X. Dit is een tweejarige wilde plant, maar hij staat prachtig in de tuin en je kunt er veel insekten op vinden. De bloei begint rond St-Jacob (25 juli) De alkaloïden in de plant zijn vooral gevaarlijk voor paarden. Normaal wordt er niet van gegeten. Het probleem is, dat de stof in hooi aanwezig blijft. Ik laat ze staan, want er zijn  geen weilanden in de buurt en ik heb slechts twee planten. De plek, waar hij opkomt, is een verrassing. Als het gras te dicht is ontkiemen de zaden niet. Ze worden verspreid door de wind. Al komen ze niet zo ver van de plant. Esther Hegt  heeft een mooie informatieve site over kruiskruid. Foto 14-7-2008.

Boskruiskruid (Senecio sylvaticus) Composietenfamilie (Asteraceae). Eénjarig. Bloeitijd VII-IX. De bladeren zijn veervormig ingesneden. Pluimen met kleine bloemhoofdjes met korte gele lintbloemen. Het groeit op kalkarme, droge humusrijke grond.  Zon, halfschaduw. Hoogte 15-90 cm. Foto's 8-7-2013.  Europa, Noord Amerika.

Gewone melkdistel (Sonchus oleraceus). Composietenfamilie (Asteraceae). Een eenjarige plant. Voorkeur voor vochtige, voedselrijke grond. Zon, halfschaduw. De plant heeft grote langwerpige bladeren. Het bloemhoofdje is een verzameling kleine gele lintbloemetjes. Een penwortel. Hoogte ongeveer tot 150 cm. Bloeitijd VII-X.   nheems in Europa, Noord-Afrika en Azië. Geïntroduceerd in andere delen van de wereld. Foto's 28-8-2019.

Boerenwormkruid (Tanacetum vulgare, Chrysanthemum vulgare). Composietenfamilie (Asteraceae).  Een vaste plant.Deze plant staat al jaren in de voortuin en ik ben blij dat hij niet woekert. Misschien is de bodem is te droog. Hij geeft de voorkeur aan vochtige tot enigszins droge omstandigheden. Zon, halfschaduw. Een lange penwortel, plant met een diep verdeelde bladeren en geel, knoopvormige bloemen. Hoogte ongeveer 40-150 cm. Bloeitijd VII-VIII. Boerenwormkruid een giftige plant. Inheems in Europa en Azië. Geïntroduceerd in andere delen van de wereld. Naar de VS als een medicinale plant en als sierplant. Maar hij is daar nu een probleem in de natuur, omdat hij woekert.

Paardenbloem (Taraxacum officinale). Composietenfamilie (Asteraceae). Vanaf half april. Zijn naam heeft hij gekregen, omdat paarden hem lekker vinden. Maar dat geldt ook voor konijnen en andere dieren. Door de lange penwortel zijn ze moeilijk weg te halen. Als de wortel blijft zitten verschijnt er weer een nieuwe. Als ik pluizenbollen zie verschijnen. Spit ik ze allemaal uit het grasveld. Door de zanderige grond is dat bij mij wel te doen. Door het bladrozet heeft maaien geen zin.  Het bloemhoofdje is een verzameling kleine gele lintbloemetjes. Er zijn veel soorten van de paardenbloem. Maar die lijken zo op elkaar, dat het niet te doen is om ze uit elkaar te halen. Vooral omdat ze ook nog met elkaar kruisen. Paardenbloem bevat homeopathische stoffen (bitterstoffen) voor verbetering van Gal- en leverwerking. Van melksap kan rubber gemaakt worden. In de Tweede Wereldoorlog werd door de Sovjet-Unie gemaakt rubber uit een Russische paardenbloem. Nu zijn er weer experimenten met deze Russische paardenbloem. Inheems in Europa en Azië. Nu vind je de paardenbloem over de hele wereld (Noord-Amerika, zuidelijk Afrika, Zuid-Amerika, Australië, enz.)

Kleine klaver  (Trifolium dubium) Vlinderbloemenfamilie (Leguminosae of Fabaceae) Eénjarig.  Bloeitijd  V-X. Hoogte 5-30 cm. Het is een kruipende plant. Groeit breed uit. Kleine gele bloemen in de vorm van een bolletjes. In grasland, gazon, wegbermen. In 2023 zag ik ze voor het eerst op verschillende plekken in het grasveld. Misschien omdat ik door de droogte weinig gemaaid heb en hij wat meer kans maakt om te groeien.  Foto 5-6-2023  Inheems in Europa. Maar hij is nu in veel gebieden in de wereld te vinden.

Witte klaver   (Trifolium repens) Vlinderbloemenfamilie (Leguminosae of Fabaceae) Overblijvend.  Bloeitijd  V-IX. Het blad bestaat uit drie delen. Een enkele keer uit vier. Dan brengt het geluk, wordt er gezegd. Witte, geurende bloemen in een ronde tros. In grasland, gazon, wegbermen. Deze foto is van mijn grasveld. Ze blijven laag door het maaien. Samen met de madeliefjes mogen ze wel blijven. In de tuin zie ik ze niet. Het is een kruipende plant. Hij kan worden gezaaid als groenbemester onder bijvoorbeeld vlas en gerst. De stikstofbinding van witte klaver is hoog. Foto 12-6-2011  Inheems in Europa. Maar hij is nu in veel gebieden in de wereld te vinden.

Klimopereprijs, klimopbladereprijs (Veronica hederifolia). Helmkruidfamilie (Scrophulariaceae).  Eénjarig. Bloeitijd III, IV. Een onopvallend plantje, maar is toch wel lastig in de tuin. Alleen is het altijd van korte duur. Hele kleine lichtblauw tot lila bloemetjes. De vorm van de bladeren, lijkt op die van klimop. De stengels liggen op de grond. Inheems in Europa, Noord Afrika en het gematigde deel van Azië.

Veldereprijs (Veronica arvensis). Helmkruidfamilie (Scrophulariaceae).  Eénjarig. Bloeitijd IV-X. De onderste bladeren zijn rond met een getande rand. De bovenste bladeren zijn smaller. Kleine blauwe bloemetjes. Het groeit goed in niet te zware grond. Bijvoorbeeld in mijn grasveld. Toch heb ik er niet veel last van. Op deze foto had het grasveld last van langdurige droogte.  Hoogte 2-30 cm. Foto's 25-4-2011  Inheems in Afrika, Azië en Europa.

Tijmereprijs (Veronica serpyllifolia). Helmkruidfamilie (Scrophulariaceae). Overblijvend.  Bloeitijd  IV-X. De kruipende stengels gaan aan de top omhoog. De stengels maken wortels. Witte of lichtblauwe bloemen (4-6 mm) soms met donkerblauwe lijnen. De ronde bladeren hebben geen haren. Tijmereprijs houdt van vochtige, voedselrijke grond. Hoogte 5-25 cm. Foto 25-4-2011.

  Foto Clematis "Miss Bateman". 

Subpagina:  Struiken, die in de zomer bloeien.

   Wilde bloemen in Nederland !!! Een heel  mooie site over wilde planten met veel informatie en foto's van Lidy Poot.

Engels / English