Subpagina kevers:     Loopkevers (Carabidae)      Bladhaantjes (Chrysomelidae)      Snuitkevers      Boktorren en schijnboktorren      Lieveheersbeestjes, Coccinellidae      Kortschildkevers (Staphylinidae)      Kleine kevers               

Engels / English

Snuitkevers (Curculionoidea)    

Snuitkevers (Curculionoidea) hebben de naam gekregen door de verlengde snuit. De antennes zijn vaak geknikt. Het zijn planteneters. Ze kunnen schadelijk zijn. De Familie Curculionidae is de belangrijkste familie.
Andere families zijn: Apionidae, Attelabidae, Urodontidae, Anthribidae en Nemonychidae. 

Familie Curculionidae

Onderfamilie Ceutorhynchinae.

.. .   Ceutorhynchus alliariae. Tribus Ceutorhynchini. Onderfamilie Ceutorhynchinae. Familie Curculionidae. De kever zit hier op Look zonder look. Ze voeden zich met de bladeren. De larven ontwikkelen zich in de stelen. In Amerika wordt Look zonder look als een invasieve plant gezien en zijn ze blij met dit kevertje, dat de plant onder controle houdt.   De volwassen kever overwintert tussen het bladafval. Grootte ongeveer 3 mm. Foto: 24-4-2011.

.. . .    Mogulones asperifoliarum. Tribus Ceutorhynchini. Onderfamilie Ceutorhynchinae. Familie Curculionidae. Een donkerbruin snuitkevertje. In het midden vlak bij het halsschild en aan de zijkant van heeft hij witte vlekken. Over zijn levenswijze heb ik nog niet veel kunnen vinden. Grootte 2,2-2,9 mm. Foto: 24-4-2011.

Lissnuitkever, Lissenboorder (Mononychus punctumalbum). Tribus Mononychini. Onderfamilie Ceutorhynchinae. Familie Curculionidae. Een zwarte snuitkever. In het midden vlak bij het halsschild een witte vlek. lichtere onderkant, snuit en antennes. Hij leeft op Iris. Volwassen kevers in mei juni.en voeden zich met bladeren van de Iris. De eieren worden in de zaden van de zich ontwikkelende zaaddozen gelegd. De nieuwe generatie snuitkevers verschijnt in augustus, september. Ze overwinteren in bladafval. Grootte 3,9-5,1 mm. Foto 13-5-2024.    26-5-2024. Enige tijd later zag ik nog een kever op een door slakken aangevreten iris.

Onderfamilie Cossoninae. 

.. .   Cossonus linearis. Onderfamilie Cossoninae. Familie Curculionidae.  Het lichaam is plat en langwerpig. De dekschilden zijn bruin, het halsschild en de kop zijn zwart, de antennes lichtbruin. Op de dekschilden lopen de puntjes in rechte lijnen. Linearis: dekschilden gestreept. De volwassen kever voedt zich met rottend hout. De larve zit onder de schors van bomen o.a wilg en populier. Lengte 4-6 mm. Europa. Foto's 18-6-2013.

Onderfamilie Curculioninae. 

Tribus Anthonomini.

.. . .   Aardbeibloesemkever (Anthonomus rubi). Tribus Anthonomini. Onderfamilie Curculioninae. Familie Curculionidae. Op deze foto lijkt het snuitkevertje van het stuifmeel te eten. Maar het schijnt een plaag te zijn voor de aardbeiplanten en frambozen in Europa.  De kevers eten de bladeren. De vrouwtjes leggen een ei in de bloemknop, waarin de larve zich ontwikkelt. De kever overwintert. Lengte 2-3 mm. Foto's 11-8-2010.

..   Brachonyx pineti. Tribus Anthonomini. Onderfamilie Curculioninae. Familie Curculionidae. Niet in de tuin maar in de duinen ongeveer 4 km van mijn huis. Een bruinrode snuitkever. Ze leven in dennen. De larve mineert in de dennennaalden.  De kever overwintert. April - oktober. Lengte 2,3-2,6 mm. Foto's 28-9-2016.

Tribus Cionini.
Stereonychus zie je ook ingedeeld staan in de zustergroep tribus Mecinini.

..   Stereonychus fraxini. Tribus Cionini. Onderfamilie Curculioninae. Familie Curculionidae. Donkerbruin of zwart. De bovenkant is bedekt met grijze, grijze en zwarte schubben. Het midden van het halsschild meestal met een brede donkere longitudinale band. Tarsi met één klauw.De volwassen kever overwintert in de strooisellaag. Eén generatie per jaar. Grootte 2,5-3.1 mm. Leeft op es, maar ook op esdoorn Europa, Noord-Afrika. Foto's 29-5-2019.

Cionus. Larven. Tribus Cionini. Onderfamilie Curculioninae. Familie Curculionidae. Larven, die op Knopig helmkruid (Scrophularia nodosa) zaten. Ik herkende ze niet als larven van snuitkevers, totdat Arp Kruithof me dat mailde. Bedankt Arp. Cionus alauda, Cionus hortulanus, Cionus scrophulariae en Cionus tuberculosus komen op helmkruid voor. Ik heb nog geen idee welke het is. Foto 11-7-2020.

Tribus Curculionini.

.. .   Coeliodes trifasciatus. Tribus Curculionini. Onderfamilie Curculioninae. Familie Curculionidae. Niet in de tuin maar in de duinen ongeveer 4 km van mijn huis. Er zijn een aantal op elkaar lijkende Coeliodes-soorten. Coeliodes trifasciatus is te herkennen aan de rode snuit met een zwart uiteinde (Buiten Nederland meer soorten) Zie Coeliodes. Grootte 2,5-2.9 mm. Leeft op eik (Duits: Gebänderter Eichenrüssler). Foto's 26-6-2017.

.. .   Curculio betulae misschien Curculio rubidus. Tribus Curculionini. Onderfamilie Curculioninae. Familie Curculionidae.  Ik dacht eerst aan een Eikelboorder (Curculio glandium) of hazelnootboorder (Curculio nucum). Die zijn veel bekender. Maar volgens Theodoor Heijerman klopte dat niet. (Bedankt voor je advies) Grootte 4-5 mm. Foto's 27-6-2008.

.. .   Hazelnootboorder (Curculio nucum) of Eikelboorder (Curculio glandium). Tribus Curculionini. Onderfamilie Curculioninae. Familie Curculionidae.  Hazelnootboorder (Curculio nucum): De larve leeft in de hazelnoten van de hazelaar. De kever zuigt met de zuigsnuit of rostrum sappen uit plantendelen van planten uit de rozenfamilie. Europa, Noord-Amerika.  Eikelboorder (Curculio glandium). De larve van deze snuitkever komt natuurlijk in eikels voor Foto's 7-9-2013.

..   Grote eikelboorder (Curculio nucum). vrouw. Tribus Curculionini. Onderfamilie Curculioninae. Familie Curculionidae.  Langwerpig,  sterk taps toelopende dekschilden, pronotum grotendeels donkerbruin, meestal met een centrale en laterale lichtere lengtestreep, dekschilden lichtbruin met twee of drie donkere dwarsbanden. Licht, wit, lanwerpig scutellum. De larve van deze snuitkever komt in eikels voor. Kevers voeden zich met de bladeren. Lengte 5,9-9,0 mm. April-oktober. Europa, Klein-Azië. Foto's 22-7-2022.

Tribus Rhamphini.

..   Tachyerges salicis synoniem Rhynchaenus salicis. Tribus Rhamphini. Onderfamilie Curculioninae. Familie Curculionidae. Niet in de tuin maar in de duinen ongeveer 4 km van mijn huis. Een zwart snuitkevertje met op de dekschilden twee witte golvende lijnen van witte haartjes. Bij het halsschild zijn ook geelachtige haren. De larven zijn mineerders van bladeren uit de wilgenfamilie (Salicaceae). Populier en wilg.  Lengte ongeveer 2,5 mm.  Foto's: 5-5-2014.

Onderfamilie Entiminae. (synoniem Brachyderinae)

Tribus Brachyderini. 

..   Strophosoma melanogrammum. Tribus Brachyderini. Onderfamilie Entiminae. Familie Curculionidae. Niet in de tuin maar in de duinen ongeveer 3 km van mijn huis. De zwarte dekvleugels zijn bedekt met bruin-bronzen schubben. Deze schubben ontbreken in het midden bij de basis, zodat een zwarte brede lijn zichtbaar wordt. Daaraan is hij goed herkenbaar.  Lengte: 4-5,5 mm In veel soorten bomen als den, spar, berk , lijsterbes en eik. Ze eten naalden, bladeren, knoppen en jonge scheuten. De eieren worden op de grond afgezet. Na 10-15 dagen komen de larven uit. Die voeden zich met de wortels van kruidachtige planten. Ze zijn het hele jaar te vinden. Vooral in april en in de herfst. Europa. Foto's 5-10-2018.

Tribus Cneorhini. 

.. .   Grijze bolsnuittor, Grijze bolsnuitkever (Philopedon plagiatus). Tribus Cneorhini. Onderfamilie Entiminae. Familie Curculionidae. Deze snuitkever  kom ik regelmatig tegen in de tuin. Als er gevaar dreigt laat hij zich vallen net als b.v. het lieveheersbeestje. Verder is het een traag bol kevertje. Lengte: 4 - 6 mm. Er zijn snuitkevers, die er op lijken. b.v. de familie Strophosoma. Vooral op zanderige grond. Hij wordt veel langs de kust in de duinen gevonden. Hij leeft van verschillende grassen. West en Midden Europa. April, mei, juni. Foto's april 2011 Onderste foto's april 2009.

Tribus Otiorhynchini.

.. .   Gevlekte lapsnuitkever (Otiorhynchus singularis). Tribus Otiorhynchini. Onderfamilie Entiminae. Familie snuitkevers (Curculionidae).  Waarschijnlijk Otiorhynchus singularis maar Otiorhynchus veterator is ook nog mogelijk.  Otiorhynchus singularis wordt gezien als een plaag voor frambozentelers. Hij eet in het voorjaar de knoppen van de framboos, maar ook de rododendron lust hij. De larve eet van de wortels in de grond. De larve overwintert. Lengte 7 - 8 mm Ze zijn wereldwijd verspreid.

..   Otiorhynchus ovatus. Tribus Otiorhynchini. Onderfamilie Entiminae. Familie snuitkevers (Curculionidae).  Kenmerken: Donker bruin tot zwart met rode pootjes en antennes. Ze kunnen niet vliegen. De planten waar je de kever kunt vinden zijn onder meer aardbei, framboos, rododendron, druif, en pepermunt. (Engelse naam: Strawberry Root Weevil) De witte, pootloze larven eten van de wortels van deze planten. Als ze ouder worden eten ze ook van de bladeren.  Ongeveer 5-7  mm. Foto's 4-6-2010.   Foto's 12-9-2010.

.. .   Gegroefde Lapsnuitkever, taxuskever (Otiorhynchus sulcatus). Tribus Otiorhynchini. Onderfamilie Entiminae Familie snuitkevers (Curculionidae).  De kever is zwart met lichte plekjes op de rug. Zoals je op de foto's kunt zien, zijn dat lichte haren. Het is een nachtactieve kever. Hij kan niet rennen en vliegen. Voor een kever kan hij vrij oud worden. Zelfs een paar jaar. Hij eet van de bladeren van verschillende plantensoorten. De larven zijn wit en ze zijn schadelijk. In de tuin valt het nog wel mee, maar als hij in bloempotten terecht komt, kan hij veel schade aanrichten. Ook op kwekerijen zijn ze niet blij met hem. De larven eten van de wortels van bijvoorbeeld  coniferen, rododendrons, aardbeiplanten, potplanten als fuchsia, kalanchoë. Een natuurlijk bestrijdingsmiddel van de kever is een aaltje, dat de larve van binnenuit opeet.  De larve overwintert. Lengte 9-11 mm. Inheems in Europa, maar ze komen nu ook in Noord-Amerika voor.

..   Otiorhynchus crataegi. Tribus Otiorhynchini. Onderfamilie Entiminae. Familie snuitkevers (Curculionidae).  Een uitheemse soort. (Inheems: Zuidoost Europa, Italië) Dit snuitkevertje vond ik onder een een stuk hout.  Hij zag er niet gezond uit. De antennes hield hij bij elkaar. Hij leefde nog wel. Een mier kwam ook even kijken. De soort leeft in struiken als liguster, sering en dwergmispel. De larve kun je vinden in de wortels van de struiken. Ongeveer 5-6  mm. Foto's 2-4-2011.

.. .   Laulierkerskever (Otiorhynchus apenninus). Tribus Otiorhynchini. Onderfamilie Entiminae Familie snuitkevers (Curculionidae). Waarschijnlijk, maar onzeker omdat het niet bevestigd is door een expert.  Lijkt op de taxuskever. Hij is iets groter en mist de gele vlekjes op de rug. Zwart en wat gelig. De rug is breder. Ik vond hem tijdens het snoeien van de seringstruik. Heb hem bewaard in een bakje, waar hij van de bladeren at, zoals op de foto te zien is. Vlakbij staat een jonge Laulierkers. De plant waar hij zijn naam van heeft gekregen, omdat hij daarvoor schadelijk is. Vooral de larven kunnen schadelijk zijn omdat ze van de wortels eten.  Het is een exoot afkomstig uit zuid Europa, die zich sinds enkele jaren in Nederland gevestigd heeft. In het zuiden is het bekend, dat hij van veel verschillende soorten planten eet. Foto's 28-6-2023, 3-7-2023.

Tribus Polydrusini.
Veel informatie over Phyllobius. Determinatie tabel Phyllobius.   

.. . .   Pachyrhinus lethierryi. Tribus Polydrusini. Onderfamilie Entiminae. Familie Curculionidae. Exoot. Zeldzaam in Nederland! Ze hebben een wat bredere kop dan de Polydrusus en een kortere snuit.  Hostplanten waarop ze zijn gevonden zijn coniferen in de cipresfamilie (Cupressaceae) als Chamaecyparis bomen, Cupressus sempervirens, Thuja occidentalis.  Oorspronkelijk Italié. Zuid-Frankrijk, maar hij trekt steeds meer naar het Noorden van Europa. Eerste waarneming in Nederland was in 2007 in Zeeland. Hoogstwaarschijnlijk worden ze verspreid door het transport van voedselplanten. Lengte ongeveer 4-5 mm. Foto's 12-4-2014. Hier informatie van Theodoor Heijerman.

.. . . .    Phyllobius pilicornis. Tribus Polydrusini. Onderfamilie Entiminae. Familie Curculionidae. Exoot. Zeldzaam in Nederland! Toen ik in 2013 deze kever vond, bleek Theodoor Heijerman (bioloog en expert op het gebied van snuitkevers) onderzoek te doen naar deze soort. In 2015 heeft hij een verslag geschreven samen met  Silvia Hellingman. Ik heb gebruik gemaakt van de informatie, die hij gegeven heeft. (Entomologische berichten 75: 110-117).  Het is een exoot, die in 2009 voor het eerst is waargenomen in Nederland. Tot nu toe worden ze in het westen van Nederland gevonden. Bij mij eet hij van Zwarte aak (Acer campestre) en iep (Ulmus), maar er zijn meer voedselplanten. Hij kan goed vliegen. Opvallend is, dat er tot nu toe alleen vrouwtjes zijn gevonden.  De schubben zijn onregelmatig over de dekschilden verspreid, waardoor een vlekkerige indruk ontstaat. De schubben zijn grijs, grijsbruin met een koperkleurige glans.  Lengte 7- 9 mm. Hij is inheems op het Balkanschiereiland. Maar hij komt ook voor in andere daaraan grenzende landen, zoals Oostenrijk en geheel Turkije. In die gebieden leven ook andere soorten, die er veel op lijken. Foto's 12-5-2014, 11-5-2015, 6-6-2013.

.. . .   Groene bladsnuitkever (Phyllobius pomaceus). Tribus Polydrusini. Onderfamilie Entiminae. Familie Curculionidae.  In de berm ongeveer 100 m van ons huis. Een verschil tussen Phyllobius soorten en de Polydrusus is de plaats van de antennes op het hoofd. Een groene snuitkever. De groene kleur komt van schubbetjes, die op een zwarte ondergrond zitten. De dijbenen hebben een opvallende tand.  Hostplanten zijn brandnetels. Phyllobius virideaeris and Phyllobius roboretanus lijken er op en kunnen ook op brandnetels worden gevonden. April-juni. Lengte 7-9 mm. Europa, Noord Azië. Foto's 9-4-2014.

.. . . .   Groene struiksnuittor (Polydrusus formosus synoniem Polydrusus sericeus). Tribus Polydrusini. Onderfamilie Entiminae. Familie Curculionidae. De groene kleur komt van schubbetjes, die op een zwarte ondergrond zitten. In de tuin kom ik ze op de bessenstruiken onder een berk tegen. Ze komen veel voor in berken. Maar ze schijnen ook de bladeren van andere bomen, struiken en planten te eten. Bijv. appel, aardbei. In onze tuin zijn ze niet schadelijk. April-juli. Ze komen voor in Europa. Sinds 1906 komen ze ook in Amerika voor. Eerste vondst: 1906 New York.

.. .   Reebruine bladsnuitkever (Polydrusus cervinus, Polydrosus cervinus). Tribus Polydrusini. Onderfamilie Entiminae. Familie Curculionidae. Deze soort is bruinig in plaats van groen en is wat gevlekter.. Hij heeft de zelfde lengtebanden op de dekschilden als de groene struiksnuittor. Hij heeft een voorkeur voor berken, maar is ook in andere struiken te vinden. Ik zie ze op de zelfde plek in de tuin als z'n familielid. Maar minder vaak. Een algemene soort in Europa.  Foto's 15-5-2012.  Foto 22-4-2014. Deze is bruiner van kleur.

Tribus Sciaphilini.

.. . .   Bruine aardsnuittor (Barypeithes pellucidus). Tribus Sciaphilini. Onderfamilie Entiminae. Familie snuitkevers (Curculionidae).  Herkenbaar aan zijn brede snuit. Het is een donkere kever. In het zonnetje is hij donker glanzend bruin. Op het rugschild zijn recht opstaande haren.  Hij voedt zich met veel verschillende soorten planten en boombladeren. De aardbeiplant vindt hij ook wel lekker. Hij veroorzaakt echter weinig schade. Lengte 3, 4 mm. Foto's: 23-5-2010.

Tribus Sitonini. 

.. . .   Sitona lepidus. Tribus Sitonini. Onderfamilie Entiminae. Familie Curculionidae. Deze wandelde over m'n arm. Ik heb hem snel op de foto gezet. Theodoor Heijerman kon deze wel tot de soort determineren. Het is een Europese kever, die van verschillende klaversoorten leeft. Zijn Engelse naam is daarom ook Clover Root Weevil. Hij komt nu ook in andere werelddelen voor. De kever eet de klaverblaadjes. De larven voeden zich met de wortels. Lengte 4-5  mm. Er staat heel veel over deze kever op internet, maar niets in het Nederlands. Vooral in New Zeeland wordt hij als een "pest" gezien, omdat hij van klaver leeft. Terwijl klaver van oorsprong ook een Europese plant is. Hij is daar in 1996 voor het eerst geïdentificeerd en heeft zich daarna heel snel verspreid. Foto 9-8-2010.

.. . .   Klaversnuitkever, Sitona hispidulus. Tribus Sitonini. Onderfamilie Entiminae. Familie Curculionidae. Schadelijk in Trifolium (klaver) en Medicago (rupsklaver) teelten. Dus geen probleem voor mijn tuintje. De larven voeden zich met de wortels. De volwassen kevers eten de blaadjes. De schade valt onder normale groeiomstandigheden wel mee. Een duidelijk verschil met de andere sitona soorten zijn de lange rechtopstaande borstels op de dekschilden.  De volwassenen overwinteren in de bodem of bladafval en zijn actief in het najaar en voorjaar.  In het voorjaar worden de eieren afgezet op de bodem. Lengte 4-5  mm. Inheems in Europa en Azië. Maar nu ook in Amerika. Foto 22-9-2010.

Onderfamilie Mesoptiliinae.

..   Magdalis spec. Tribe Magdalini. Onderfamilie Mesoptiliinae. Familie snuitkevers (Curculionidae).  De larven van Magdalis mineren in de bast  van bomen. Het zou Magdalis cerasi kunnen zijn. maar vanaf een foto is dat niet met zekerheid te zeggen. Ongeveer 3  mm. De vierkantjes zijn 2 mm. Foto's 8-6-2012.

..   Magdalis spec. Tribe Magdalini. Onderfamilie Mesoptiliinae. Familie snuitkevers (Curculionidae).  Het kan magdalis ruficornis, m. barbicornis, m. flavicornis of m. fuscicornis zijn. Deze magdalis heeft lichte antennes. Maar daar zijn dus verschillende soorten van. Na een stormachtige nacht vond ik hem de volgende dag op het raam. Hij mist twee pootjes. Ongeveer 3  mm. Foto's 17-6-2012.

Onderfamilie Nanophyinae.

.. .   Nanophyes marmoratus. Onderfamilie Nanophyinae. Familie Curculionidae. Een heel klein snuitkevertje, dat in onze tuin in de kattenstaart (Lythrum salicaria) zit.  Hij eet van de jonge blaadjes en bloemknoppen. Eitjes worden apart boven in bloemknoppen gelegd. De knoppen blijven gesloten en vallen vaak af.   Foto's 2008.  De ontwikkeling van ei naar volwassen snuitkever duurt ongeveer een maand.  In augustus verschijnt er een nieuwe generatie. Deze overwintert tussen het bladafval. Afmetingen 1,5-2 mm !! Het snuitkevertje is inheems in heel Europa. Hij komt nu ook in Amerika voor. Eigenlijk is daar meer informatie over het diertje te vinden. Kattenstaart is daar een invasieplant, die zo in toom kan worden gehouden. Foto's juni, juli 2012.

Onderfamilie Notarinae. 

.. .   Dorytomus. Misschien Dorytomus taeniatus. Onderfamilie Notarinae. Familie Curculionidae.  Niet in de tuin maar in de duinen ongeveer 4 km van mijn huis. Hier wandelde hij over een bloem van een wilg. De antenne zit vrij ver aan de voorkant van de snuit. Enkele familieleden lijken veel op elkaar. Lengte ongeveer 3- 4,5  mm. Foto's 20-4-2013.

Onderfamilie Rhynchaeninae.

.. .   Beukenspringkever Rhynchaenus fagi / Orchestes fagi. Onderfamilie Rhynchaeninae. Familie snuitkevers (Curculionidae).  Ze leven vooral op de bladeren van de beuk, maar ook op bladeren van sommige andere loofbomen. Die worden gegeten. Op het beukenblad wordt door het vrouwtje bij de nerf een eitje gelegd. Als de larve uitkomt, graaft hij een mijn in het blad naar de buitenkant van het blad.  De volwassen kever overwintert. Een donker snuitkevertje, dat kan springen. De  tarsus is bruin. Ongeveer 2,5  mm. Foto's 18-6-2011, 8-4-2014.

..   Eikenspringkever Rhynchaenus quercus / Orchestes quercus. Onderfamilie Rhynchaeninae. Familie snuitkevers (Curculionidae).  Ook de larven van deze kever beginnen met een mijn bij de hoofdnerf. Het eerste stuk loopt in de nerf. Daarna gaat hij in de richting van de buitenkant en top van het blad. Daar wordt de mijn steeds breder. Ze zijn te vinden op de bladeren van de eik. Een klein lichtbruin snuitkevertje, dat kan springen. De volwassen kever overwintert. Larven: mei - juni. Ongeveer 2,5  mm. Foto's 19-6-2011.

Onderfamilie Scolytinae.
Scolytinae werd ook wel als een aparte familie Scolytidae gezien. De larve eet van het spinthout vlak onder de schors van bomen, waardoor ontstaat er een gangenstelsel ontstaat, wat voor een boom heel schadelijk kan zijn.

..   Hylurgus ligniperda. Onderfamilie Scolytinae. Familie snuitkevers (Curculionidae).  Niet in de tuin maar in de duinen ongeveer 4 km van mijn huis. Een cilindrisch, zwartbruin kevertje met zachte geelachtige of roodbruine zachte haren, die vooral te zien zijn aan de achterkant van de dekschilden en op de voorkant van de kop. Je herkent ze niet direct als snuitkever. Er zijn meer kevers uit andere families met dezelfde leefwijze, die deze vorm hebben. Ik vond er enkele op pas omgezaagde dennen. Ze hebben dennen ook als host. De larven voeden zich met de binnenkant van de bast en het spinthout bij de voet van de boom. Vooral bij verzwakte of zoals hier bij omgezaagde bomen. Ze overwinteren onder de schors. Ze kunnen goed vliegen. Lengte ongeveer 4-6 mm. Inheems in Europa, Noord-Afrika. Geïntroduceerd in Afrika, Azië, Zuid-Amerika, Oceanië en de Verenigde Staten. Foto's 10-4-2015.

.. Essenbastkever (Leperisinus fraxini). Onderfamilie Scolytinae. Familie snuitkevers (Curculionidae). Een cilindrisch kevertje met bruine en geelbruine vlekken. Hij komt voor op es, maar ook op andere loofbomen als esdoorn, appel, peer.  De volwassen kever overwintert. De nieuwe generatie verschijnt in juli en augustus. Lengte: 2.5-3 mm. Foto's 11-5-2017.

Scolytus. Onderfamilie Scolytinae. Familie snuitkevers (Curculionidae). Een cilindrisch kevertje. De soort weet ik niet. In Nederland zijn de volgende soorten: Grote iepenspintkever (Scolytus scolytus), Scolytus carpini,  Appelspintkever ( Scolytus mali), Dwergiepenspintkever (Scolytus pygmaeus), Eikenspintkever (Scolytus intricatus), Grote berkenspintkever (Scolytus ratzeburgii), Kleine iepenspintkever (Scolytus multistriatus), Kleine vruchtboomspintkever (Scolytus rugulosus). Eitjes worden onder de bast van de boom afgezet. De larven maken gangen tussen de bast en het hout.De naam van de kevertjes geeft aan op welke boom ze zitten (Scolytus carpini vooral op hopbeuk (Ostrya)). Ze zijn klein. De kever op de foto was 2-3 mm. Foto's 30-6-2019.

Familie Apionidae. 

.. .   Apion spec. Familie Apionidae, synoniem Brentidae.  Een familie van kleine snuitkevertjes. Ze hebben allemaal de vorm van de hier afgebeelde kevertjes. Vanaf een foto zijn ze meestal heel moeilijk te determineren. Dit kunnen kevertjes uit de subfamilies Diplapion of Aspidapion zijn.  Aspidapion radiolus zit op malva's. Dat zou hem misschien kunnen zijn, want deze kevertjes zitten op groot kaasjeskruid. Maar dat geldt ook voor de er veel op lijkende Aspidapion aeneum. Lengte 3-4 mm. Foto's 3-7-2010.

.. .   Apion spec. Familie Apionidae. synoniem Brentidae.  Er zijn in Nederland 5 roodoranje Apions, die natuurlijk weer veel op elkaar lijken. Apion cruentatum, Menierode zuringspitsmuisje (Apion frumentarium), Apion haematodes,  Apion rubens, Zuringwortelspitsmuisje (Apion rubiginosum). Het zijn bewoners van Zuringsoorten (Rumex).  Deze Duitse site geeft aan wat de verschillen zijn. (bedankt Arp). Mijn foto's zijn helaas niet duidelijk genoeg. Lengte ongeveer 3 mm (Zie Duitse site.) Foto's 25-9-2013.

.. . .   Malvapion malvae. Familie Apionidae. synoniem Brentidae.  Een dicht witbehaard snuitkevertje. De dekschilden zijn geelrood, roodbruin en zwart in de buurt van het halsschild. Het halsschild en de kop zijn ook zwart. De pootjes zijn roodbruin. Ze leven op planten uit de kaasjeskruidfamilie (Malvaceae). De larven voeden zich met de zaden, waarin ze ook verpoppen. De kevers eten van de bladeren. April tot en met september. Lengte 1,8-2,4 mm. Paleactisch, maar niet in Noord Europa. Foto's 26-7-2015.

Familie Sigarenmakers - Attelabidae, synoniem Rhynchitidae. 
Rhynchitidae wordt nu als onderfamilie Rhynchitinae gezien. Larven leven in de door de moeder opgerolde bladeren. Sommige larven uit de onderfamilie Rhynchitinae leven in mijnen, verschillende vruchten, scheuten en knoppen. Informatie: http://coleo-net.de/coleo/texte/deporaus.htm 

Berkenbladrolkever (Deporaus betulae). Onderfamilie Rhynchitinae. Familie Attelabidae.. Niet in de tuin maar ongeveer 500 m van mijn huis. Dit snuitkevertje lijkt veel op Deporaus mannerheimii. Die is echter meer donkerblauw in plaats van zwart en is iets smaller dan de Deporaus betulae. De dijen van het mannetje zijn opgezwollen. Vooral in berken, maar ook in elzen, beuk, hazelnoot, zeldzamer eik. De bladeren worden voor de larven opgerold. Lengte 2,5-4 mm.  Foto: 25-4-2017.

... .   Caenorhinus / Rhynchites spec. Onderfamilie Rhynchitinae. Familie Attelabidae. Elk jaar zie ik ze in de tuin. Vooral in de perenboom. Om precies te weten welke snuitkevertjes het zijn, zou ik ze naar een specialist moeten opsturen die ze dan met behulp van een microscoop kan determineren. Want de verschillen tussen de verschillende soorten zijn heel klein. Ik laat ze maar lopen en ben tevreden met een familienaam. Lengte ongeveer 3 mm. Grote foto: 18-4-2011. Andere foto's: 14-5-2010.

..   Rhynchites spec. Onderfamilie Rhynchitinae. Familie Attelabidae. Niet in de tuin maar in de duinen ongeveer 4 km van mijn huis. Dit snuitkevertje heeft dezelfde prachtige glans als de snuitkever hierboven. Alleen is deze goudkleurig. De nek is behaard. Ook voor dit snuitkevertje is een naam lastig. Misschien Rhynchites cupreus, maar er zijn meer mogelijkheden. Lengte ongeveer 4 mm.  Foto's: 1-10-2013.

Ik wil iedereen bedanken, die me bij waarneming.nl heeft geholpen met het determineren.  Met name Jan Cuppen en Theodoor Heijerman

Bij waarneming.nl. kun je, als je lid bent, aan elkaar informatie over dieren vragen en waarnemingen doorgeven.

   Engels / English                                               

Subpagina kevers:     Loopkevers (Carabidae)      Bladhaantjes (Chrysomelidae)      Snuitkevers      Boktorren en schijnboktorren      Lieveheersbeestjes, Coccinellidae      Kortschildkevers (Staphylinidae)      Kleine kevers