Vliesvleugelen (Hymenoptera) worden verdeeld in verschillende subordes. Namelijk suborde Symphyta. Deze groep heeft geen taille. (bladwespen) en  suborde Apocrita. Apocrita kun je weer in twee groepen verdelen. Namelijk: Parasitica en Aculeta.

Parasitica: Sluipwespen of parasitaire hymenoptera. De vrouwtjes hebben een ovipositor (legboor), waarmee ze de eitjes in of bij larven leggen. Die larven worden uiteindelijk gedood door de wespenlarven.  Er zijn verschillende families.
De grootste groep zijn de gewone sluipwespen (Ichneumonidae). Andere groepen zijn: Schildwespen (Braconidae), bronswespen (Chalcidoidea), Hongerwespen (Gasteruptiidae), Galwespen (Cynipoidea). Galwespen leggen de eieren meestal in plantenweefsel, waar de gallen ontstaan. 

Aculeata: Bij deze groep is de legbuis veranderd in een angel, waarmee een prooi verdoofd kan worden of die gebruikt wordt om zich te verdedigen (bijen). Ook in deze groep zijn er wespen met parasitaire larven. Spinnendoders lijken wel op sluipwespen, maar hebben een angel waarmee ze hun gastheer verdoven. Ook Goudwespen (Chrysididae) hebben een angel. 

Gewone sluipwespen. Ichneumonidae

Een heel grote groep parasitaire wespen. Ze zijn slank en hebben lange antennes (minstens 16 segmenten) Ze zijn solitair.
De voorvleugel is heeft een dikke voorrand en de pterostigma is duidelijk. (zoals je op de foto's ziet) Ze parasiteren vaak op rupsen, maar ook op veel andere insecten.
Heel veel soorten zijn helaas vanaf een foto niet te determineren. Er zijn vele onderfamilies. 

Een genus dat met behulp van een microscoop gedetermineerd moet worden. Zelfs Rhimhoctona is niet helemaal zeker. Voor Nederland zie ik op dit moment alleen Rhimphoctona melanura, maar er zijn meer soorten. Foto 15-6-2022. Fons Verheyde bedankt voor het determineren en uitleg.       

. Ichneumon xanthorius. Vrouwtje. Onderfamilie Ichneumoninae. Familie Gewone sluipwespen, Ichneumonidae. Foto's 12-4-2012.  

.  Ichneumon xanthorius. Mannetje met zwarte antennes. Foto's 25-6-2019.     

Sschildwespen, Braconidae

Wereldwijd is dit ook een heel grote groep met meer dan 10.000 soorten. Antennes hebben 17 of meer segmenten. Een slank lichaam.  

Ceraphronidae en Megaspilidae.
Ceraphronidae en Megaspilidae zijn beide kleine families, die nauw verwant zijn aan elkaar. De wespjes kunnen kortvleugelig (brachypterous) of vleugelloos zijn. De Megaspilidae met vleugels onderscheiden zich van de Ceraphronidae door een zeer grote stigma in de vleugel. De larven zijn parasieten van allerlei soorten insecten. Alle soorten zijn klein (tot vijf mm).

Bronswespen, super familie Chalcidoidea.

Er zijn heel veel soorten. De meeste zijn klein en daarom zeer moeilijk vanaf een foto te determineren. Er worden daarom ook nu nog nieuwe soorten ontdekt. De larven parasiteren. 

5-8-2015 Bronswesp uit de familie Eulophidae. Man. Te zien aan de vertakte antenne, die sommige mannetjes hebben.        

Galwespen, Cynipidae.

De vrouwtjes uit deze groep leggen met hun legboor hun eitjes in planten, waardoor er gallen ontstaan. Ibalia leucospoides, die hieronder beschreven staat, doet dat niet.

Haarbandwespen, Figitidae.

Deze familie is ingedeeld in de galwespachtige (Cynipoidea) Ze lijken veel op galwespen (Cynipidae).  Het zijn echter sluipwespen (dus geen gallen). Veel kleine, donker bruine tot zwarte soorten van (ongeveer 5 mm). Alle Figitidae zijn parasitoïden van andere insectensoorten als larven. 

Hongerwespen, Gasteruptiidae.

Kenmerk van deze familie is, dat de metasoma (Het deel van het achterlijf na de insnoering) aan de bovenzijde van het borststuk zit bevestigd. Bij de er op lijkende sluipwespen is de aanhechting aan de onderzijde van het borststuk. De eitjes worden in nesten van solitair levende bijen en wespen gelegd.  O.a. bij maskerbijen, tronkenbij en pottenbakkerswespen. Antenne segmenten 13 (manetjes), of 14 (vrouwtjes) De achterschenen zijn opvallend verdikt en er zijn 3 rode bandjes op het achterlijf .

Determinatietabel voor de Nederlandse hongerwespen van Kees van Achterberg.

-0-0-0-